Skip to content

2020 | De Enghuizer Dialogen X! | Anna Wiersma

Landgoed Enghuizen
 
De wind jaagt rusteloos door toppen
van de oude bomen, die zuchten, 
kreunen, maar standvastig blijven.
Komen de geesten, die hier in lang 
vervlogen tijden woonden, overwaaien?
Ik zie een sliert in duikvlucht 
door de wolken glijden, en 
bij de muur weer takken raken.
Een fluister hoor ik, bij de brug.
“Terug. We gaan terug.”
Voortaan zal ik de wolken
altijd willen lezen, hun kleur en vaart…
Nog juist te horen, een lispelende stem
“Wij komen altijd, toch terug.”
 
Anna Wiersma

Back To Top